~Karanlıktan Kaçış~ - Tanıtım + Giriş Bölümü

Her hareketinizin sonucunu düşünemezsiniz...
Her küçük şeyin neye yol açabileceğini kestiremezsiniz...
Ama kestirememeniz yaptığınız şeyin önemsiz olduğu anlamına gelmez...
Aksine bir felaketler zinciri başlatabilir...


Hiç beklemediğiniz bir şey...
Küçük bir kitap...
Bütün evrenin sonunu getirebilir...
Ya da bütün evreni kurtarabilir...
Bütün düzeni bozabilir ve yaşanmaması gereken her şeyi insanlığa yaşatabilir...


Ve bu güç bir çocuğun elinde....
Farklı dünyalar arasındaki gücün kaynağı olan kitabı korumak için ya her şeyi riske atacak...
Ya da her şeyin yok olmasına göz yumacak...

resimle süper oldu.

Vooov süpermiş Bekliyoruz o zmnn

Karakter Tanıtımları + Giriş Bölümü:




~Emre~

Hayatının sıradan olduğunu düşünen ve bundan ciddi şekilde rahatsız olan fakat hayatının kısa sürede nasıl değişebileceğini tahmin bile edemeyen, her şeyin kilit noktası olan bir çocuk. Düşkün olduğu kitapların bütün dünyayı etkileyebilecek ve sonsuza kadar değiştirebilecek özellikleri olduğunu düşünmemişti hiç… 13 yaşında olan Emre yaz tatilini teyzesinin yanında, arkadaşı Ege ile geçiriyor… Bu sırada ormanda bulduğu kitabı istemeden kontrol edince her şey değişiyor… Bulduğu kitap sayesinde evrenler arası portal açabiliyor ve bu portallar arasında seyahat edebiliyor…



~Ege~

Emre’nin can dostu... Emre kadar hayalperest olmasa da o da eğlence peşinde. Tatillerin çoğunu evinde okuyarak geçiriyordu. Fakat bu sefer Emre’nin ısrarı üzerine bir değişiklik yaşamaya karar verdi. Bu durumdan şikayetçi değil ama Emre’ye nazaran ailesinden uzak kalma fikri ona hiç de hoş gelmiyor. Çoğu şeye temkinli yaklaşsa da Emre’nin yanında bulunma, ona destek olma konusunda tereddüt yaşamıyor…



~Portal Düzenleyicisi~

Emre’nin sayesinde portallar arasındaki düzen değişince düzeni tekrar sağlamak, bütün portalları kapamak ve zamanı geriye almak için Karanlık’tan Dünya’ya iniyor… Fakat tek yapmak istediği düzeni tekrar sağlamak değil… Var olan düzeni bozmak…




~Kitabın Yaratıcısı~

Bütün portalları oluşturan kitabın yaratıcısı… İyilik ve kötülük arasındaki ince çizgide denge sağlayan kişi… Karanlık’ın cazibesine kapıldıktan sonra bütün öğrendiklerini ve portalları kitaba kaydediyor. Onun sayesinde oluşan bütün portallara birer muhafız veriliyor. Bundan rahatsız olan kitap yaratıcısı kontrolün sadece kendinde olması gerektiğine inanıyor ve bütün portal muhafızlarına savaş açıyor. Savaş sonucunda kitap lanetleniyor ve Kitabın Yaratıcı’ sı derin bir uykuya yatırılıyor… Yok olmayan kitabın yaratıcısı Dünya’nın derinliklerinden hala uygun zamanı bekliyor. Farkında değil ama açtığı savaşı kaybetmesine rağmen birkaç muhafızın aklını çelmeyi başarıyor.




~Trenor Muhafızı - Karloth~

Zihin güçleri ile birçok şeyi başarabilen Trenor halkının koruyucusu. Savaş sonrasında diğer muhafızlara karşı güveni biraz sarsılsa da doğruluktan hiçbir zaman sapmadı. Emre’nin yaptığı hatayı telafi etmeye ve büyük bir kargaşa olmadan önce kitabın korunmasına ciddi bir şekilde önem veriyor. Bir bilge olan Karloth Kitabı koruması için Emre’ye güveniyor ve ona bir takım özellikler veriyor…



~Lenyova Muhafızı - Elenir~

Doğa ile barışık olan ve doğanın ruhu ile iç içe olan Lenyova halkının dürüst temsilcisi. Bütün gücünü doğadan alan Elenir doğanın ruhu ile iletişime geçebiliyor. Böylece gereken durumlarda doğanın yardımına sığınabiliyor. Savaşta halkının çoğunu kaybeden Lenyova muhafızlara danışıp kitabı lanetleyen kişi. Kitabın yok edilemeyeceğini bildiğinden bu yolu seçti…




~Fanserya Muhafızı - Gerfâl~

Savaşçı ruhlu halkının değişken ruhlu kontrolcüsü… Halkını istediği şekilde bir ordu gibi kontrol edebiliyor. Bir muhafız olmasına rağmen diğer muhafızlarını görevini kazanamamış durumda...
Çoğu zaman farklı portallara izinsiz giriş yapıyor ve de hiçbir muhafız bunu bilmiyor. Portallara izinsiz giriş yapabilmek için çok güçlü bir ruhu kontrol ediyor.




~Grelth Muhafızı - Maxima~

Su ve denizcilikle ilgilenen halkının suya hükmedebilen kraliçesi. Suya hükmetmenin dışında kendisini suda gizleyebiliyor, suya dönüşüyor. Halkını birçok güzellikle büyüleyen Maxima daha büyük şeylerin peşinde. Emre’den habersiz Emre’yi oldukça yakından takip ediyor, her hareketini inceliyor. Geriye kalan iki muhafızın aksine arası Gerfâl ile oldukça iyi. Fakat bu birlik muhafızlar arasındaki bağı güçlendirmiyor, aksine bağı zayıflatıyor. Muhafızlar farkında olmasa bile çok yakında aralarındaki ince bağ başlarına büyük bir dert açacak…

Giriş Bölümü:

~Karanlıktan Kaçış~ - Giriş Bölümü


Kaçıyordum. Ormandaydım. Labirent gibi bir ormanda… Peşimden gelen şeyin ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu. Fakat amacının ne olduğunu biliyordum. Bana ‘’kitabın’’ yerini soracaktı. Söylemezsem eğer beni öldürmeyecek, söyletene kadar işkence edecekti. Bu konuda uyarılmıştım ama aptalca bir hata yaptım.
Yerini söyleyemezdim. O, ‘kitabı’ kullanarak büyük bir felakete yol açabilirdi. Beni, kendini ve geriye kalan herkesin sonunu getirebilirdi. Hatta kitap bundan daha fazlasını bile yapabilirdi. Ayrıca kitabı korumam için bana yetenekler verilmişti ve bunları kaybetmeye niyetim de yoktu. Bunun gibi karamsar düşüncelerle koşuyordum ki arkamdaki varlık sırtıma bir şey fırlattı. Sırtımdaki acıyla sendeledim ve sırtüstü bir şekilde yere düştüm. Yerde sırtüstü yatarken beni kovalayan şey bir ağacın tepesinden önüme hızlı bir şekilde atladı.



Sonumun geldiğini düşünüyordum. Yüzüne baktım. Sadece akranlık ve o karanlıktan bütün gücüyle parıldayan iki kızıl göz… Vücudu simsiyahtı. Bir gölge gibi… Çok iri değildi ama içindeki gücü sadece gözlerine bakarak anlamak zor değildi benim için. ‘‘Kitap!’’ dedi. Sesi kulaklarımda bir süre çınladı. Konuşamıyordum. Bir felç gibiydi. Sadece gözlerim hareket ediyordu. Zihnime giriş yapmıştı. Kitabın yerini beynimde yapacağı küçük ve acı verici bir yolculukla öğrenmeyi planlıyordu. Gölgeye benzeyen vücudu bulanık bir hal aldı ve kulaklarım uğuldamaya başladı. Bu kez daha yüksek bir sesle ‘‘Kitap!’’ dedi zihnimin derinliklerinden. Cevap almayınca daha kötü bir yönteme geçti. Aniden başımda yoğun ve çok acı veren bir ağzı hissettim. Fakat felçten dolayı hiçbir şey yapamadım. Sadece çığlık attım. Acıyla haykırdım. Felç birden ortadan kalktı ve yerde kıvranmaya başladım. Ben yerde kıvranırken o bana yaklaştı. Bu kadar acıya katlanmak dışında zihnimi de kapalı tutmalıydım. Kitabın yeri zihnimde canlandığı an bütün çabalarım boşa gitmiş olacaktı.



Ondan kurtulmanın bir yolunu bulmalıydı. Kaçmalı ve kitabı bulmalıydım. Kitap… Kitabı düşündükçe içime bir güç doldu. Kitapla aramdaki bağ sayesinde içim enerjiyle doldu. Sadece kitabı düşünüyordum. Yerini değil. Bu sayede yaratık yerini öğrenemeyecekti. Ben enerjiye dolarken başımdaki ağrıyı bastırmış oldum. Ve hemen yaratığım arkasındaki büyük taşa yoğunlaştım. Bu sırada yaratık da bana yoğunlaştı. Ama ben ondan daha hızlı bir şekilde yeteneğimi kullandım. Enerjimi taşa aktardım ve o büyük taş zihnime girmeye çalışan yaratığa doğru fırladı. Gölge koca taşı fark etmedi ama çok da etkilendiğini söyleyemem. Benden 1–2 m uzaklaştı sadece. Ben de bunu fırsat bilip ayağa katlım ve var gücümle koştum. Felcin ardından ayak bileklerim çok ağrıyordu. Sersemleyen gölge ise bende çok hızlıydı. İki eliyle beni iki omzumdan tuttu. Havaya kaldırdı. Boyunun bu kadar uzun olduğunu düşünmüyordum ki zaten belirli bir boyunun olmadığını bu şekilde anladım. O, nefret dolu gözleriyle bana baktı. Omuzlarımı öyle bir sıkıyordu ki kollarımı oynatamıyordum. ‘‘Kitabı istediğimi biliyorsun! Beni oyalama ve kitabın yerini söyle yoksa olacakları zaten biliyorsun!’’ dedi. Bir cevap gelmedi. Kükreyerek beni tek eliyle boynumdan tutarak havaya kaldırdı. Boğuluyordum. Elini tutamıyordum çünkü belirli bir eli yoktu. Görüntüsü hala bulanıktı. ‘‘Söyle artık şunun yerini!’’ dedi ve ben de tam bu sırada yeni fark ettiğim göğsündeki demir kaplamaya bir tekme attım. Hiçbir işe yaramadı elbette. Daha fazla sinirlenen gölge boğazımı daha fazla sıktı ve elinde beliren mavi alevlerle boğazımı yaktı. Bu sırada yaratığa fırlattığım kayanın oluşturduğu oyukta beyaz bir ışık belirdi. Bir siluet. Bu siluet öyle güçlü bir ışık yayıyordu ki beni bırakın ölümüme neden olabilecek güçlü yaratığın bile dikkatinin dağılmasına nende oldu. Gölge beni hızlı bir şekilde yere fırlattı. Yüzüstü yere düşünce burnum kanamaya başladı. Gölge tam beyaz siluete hamlesini yapacakken ne olduğunu anlayamadığım parlak siluetten etrafa kör edici bir ışık yayıldı. Gözlerimi kapadım…



Gözlerimi açtığımda yine yerdeydim. Islak toprağın üzerinde. Yine ormanın bir bölümündeydim. Ormanın içinde bir yerden başka bir yere geçiş yapmıştım! Bunun farkına vardığım an arkamda, benim hayatımı kurtaran enerjinin varlığını hissettim. Arkamı yavaşça döndüm. Havada asılı bir şekilde, ışıl ışıl parlayan ve gölgenin aradığı ‘kitabı’ gördüm. Kitaba yaklaştım. Enerjiyi hissettim. O sırada burnumdaki ağrı geçti ve kanama durdu. Bunu bariz bir şekilde hissettim. Bunun dışında boğazımdaki yanıktan hiçbir eser kalmamıştı. Kapağı kapalı olan kitabı elime aldım. Burası tehlikeliydi. Uzaklaşmalıydım. Bunu düşününce etrafımdaki ağaçlar toza dönüşerek bir bir yok oldular. Yerlerini renk renk mantara benzeyen bitkilere bıraktılar. Kara gökyüzü yerini sarımtırak bir renge bıraktı. Gökyüzünde bulut yoktu. Islak toprak ise mor çimlere döndü. Bir renk cümbüşünün tam ortasındaydım. Artık farklı dünyaya ait bir çayırdaydım. Elimde olmadan gülümsedim. Bu müthişti! O sırada fark etmediğim uzunca bir çocuğun yeşil bakışlarıyla karşılaştım. Üzerince altın renkli bir yelek ve gri bir gömlek vardı. Benim gülümseyen suratımı görünce o da gülümsedi. Yumuşak bir sesle ‘‘Tebrikler! Kitabı kullanmayı öğrenmişsin, ilk portalı açtın.’’ Dedi ve bana elini uzattı. Ben de elimi uzattım. O zaman anladım ki her şey daha yeni başlıyordu…

Evet aynen öyle...

harikaa çook güzel eline sağlık bölümleri sabırsızlıkla bekliyor olacaz